Sermiligaaq
Maar wat is er nu zo bijzonder aan Sermiligaaq? Sermiligaaq (spreek uit: Sermiligá) is één van de weinige dorpen in Groenland en ook in heel Europa waar men nog een archaische jachtgemeenschap kent. De inwoners leven er nog uitsluitend van de jacht. Het vlees van hun buit dient als voedsel, de vellen verkopen ze in de dorpswinkel. Ze leven nog in totale eenheid met de natuur. Iedere dag nog hebben zij te kampen met de natuurelementen, die in het hoge noorden niet bijzonder mild en aangenaam zijn.


 
 

Sermiligaaq telt zo'n 120 inwoners. Alle 35 families wonen in een klein houten huis. De meeste huizen staan op palen, zodat er steeds een koude lucht onderdoor kan blazen. Op die manier wordt de permafrost van de bodem (ook 's zomers is de bodem bevroren) niet door de warmte van het huis beinvloed, en kunnen de huizen niet in de bodem wegzinken. Vroeger leefde de Eskimo's er in huizen half onder de grond die ze bouwden met alles wat ze in de natuur konden vinden: stenen, graszoden, aarde, turf, walvisribben, dierenvellen, etc. Nu hebben de Denen de houten huizen ingevoerd.